Luha Rufino Alejandro

                                                                  LUHA

Walang unang pagsisi,ito'y laging huli
Dalong aking luha...daloy aking luha, sa gabing malalim
Sa iyong pag-agos,ianod mo lamang ang aking damdamin,
hugasan ang puso-yaring abang pusong luray sa hilahil
Nang gumaan-gaan ang pinapasan ko na libong tusin!

II

Nang ako'y musmos pa at bagong pamukad yaring kaisipan
May biling gayari si Ama't si Ina bago sumahukay
"Bunso,kaiingat sa iyong paglalakad as landas ng buhay,
ang ikaw,y mabuyo sa gawang masamay dapat iwasan."

III

Ng kapalalua't ang aral ni Ama't ni Ina'y hinamak;
Sa inalong dagat ng buhay sa mundo'y mag-isang lumayag,
Iniwan sa pampang ang timbulang baon na aking tinanggap
Nang ako'y lumaki,ang pahat kong isip ay biglang nagpakpak,aon na aking tinanggap

IV

Malayang tumungga sa sarong may lason ng kaligayahan
Na ito'y huli na'y nakilalang alak na nanatay.
Ang piangbataya'y dapat magpasasa sa kasalukuya't
Isang "Bahala na!" ang tanging iniukol sa kinabukasan!

V

Kaya naman ngayon,sa katandaan ko ay walang nalabi
Kundi ang lasapin ang dila ng isang huling pagsisisi;
tumangis sa labi ng sariling hukay ng pagkaduhagit
Iluha ang aking palad na napakaapi!

VI

Daloy, aking luha...Dumaloy ka ngayon at iyaong hugasa
Ang pusong nabagbag sa dagat ng buhay;
Ianod ang dusang dulot ng tinamang nga kabiguan,
Nang yaring hirap ko't suson-susong sakit ay gumaan-gaan!

Teoryang Humanismo

                 Ito ay ang pagsusuri ng akda batay sa damdaming namayani sa tauhan at naglalabas ng kagalingan ng isang tauhan.

Repleksyon

                 Ang luha ay karaniwang sumisimbolo sa mga kabiguan sa buhay bunga ng mga maling desisyon. Sa mga  panahong sumuway ka sa mga magulang sa magulang mo at tinahak ang maling landas mag-isa.

                 Luha, isang akda na tumatalakay sa isang anak na hindi isinabuhay ang mga turo ng kanyang ina. Siya ay naluha na lang sa mga nangyari sa kanyang buhay bunga ng kanyang mga pagsasawalang-bahala sa mga bagay na dapat pagtuunan ng pansin. Pinagdaanan niya lahat ng mga bisyo, nagpakasaya sa buhay na hindi man lang iniisip ang kinabukasan. Isang “ bahala na”  na lang ang buhay niya. Ngayong matanda na siya, tinatamasa niya na ang pait ng buhay. Sa pamamagitan ng luha ay nilalabas niya ang kanyang mga nararamdaman at pagsisisi.

                “ Ang hindi pagsunod sa mga magulang ay isang kasalanang pagsisisihan ng isang anak habangbuhay“, iyan ang masasabi ko sapagkat naranasan ko na ring sumuway sa mga magulang ko. Talagang dapat lang sundin natin sila sapagkat hindi madali ang buhay, sila pabalik na, tayong mga kabataan papunta pa lang. Lahat ng pagdadaanan natin ay maaaring napagdaanan na nila. Kaya, dapat lang na makinig tayo dahil ang pakikinig ay isang simula ng magandang bukas na haharapin.